Հնարավոր է, որ պատմությունը կրկնվի
Որքան մոտենում է ՖԻՖԱ-ի նախագահի ընտրության օրը, այնքան կրքերը շիկանում են, ու դա կապված է ոչ միայն բուն ընտրության հետ: Ճիշտ է, առայժմ ոչ թե Բահրեյնի շեյխ, ֆուտբոլի Ասիական կոնֆեդերացիայի նախագահ Սալման բին Իբրահիմ ալ-Խալիֆի (նա Հորդանանի արքայազն Ալի բին ալ-Հուսեինի, շինարարության գծով ՀԱՀ-ի նախկին նախարար Սեկսվալեի, ՖԻՖԱ-ի գլխավոր քարտուղարի տեղակալ Ժերոմ Շամպանի, ՈՒԵՖԱ-ի գլխավոր քարտուղար Ջաննի Ինֆանտինոյի հետ թեկնածուներից մեկն է) շուրթերից, այլ նրա մերձավոր շրջապատի կողմից են բարձրաձայնվում նրա ընտրվելու դեպքում 2018 և 2022 թվականների աշխարհի առաջնությունների անցկացման տեղերի վերանայումը, սակայն լուրը մասնավորապես չի կարող չանհանգստացնել Մոսկվային, քանի որ սա չափազանց խոշոր հարված կլինի երկրի հեղինակությանը, որի համեմատությամբ կրելիք ֆինանսական կորուստները չափազանց չնչին են ներկայանում, որքան էլ հսկայական գումարներ են ներդրված ու ներդրվում:
Նշենք, որ մինչև այժմ ֆուտբոլի աշխարհի առաջնության կազմակերպիչ երկրի ընդամենը մեկ փոփոխություն է եղել պատմության մեջ: Դա 1983-ին էր, երբ Կոլումբիան հայտարարեց 1986-ի առաջնությունն ընդունելու անպատրաստ լինելու մասին, և ընտրությունների արդյունքով այդ իրավունքը շահեց 1970-ի աշխարհի առաջնությունն ընդունած Մեքսիկան, որի հետ մրցակցում էին Կանադան ու Ամերիկայի Միացյալ Նահանգները: Հուսալ, թե նախապատրաստվելու համար այն ժամանակ Մեքսիկան ուներ երեք տարի ժամանակ, իսկ այստեղ ոչ լրիվ երկուսուկես տարի է մնում, որ առաջնություն ընդունելը, ժամանակի գործոնից զատ, չափազանց մեծ ֆինանսական ծախսեր է պահանջում, այնքան էլ ազդեցիկ փաստարկ չէ առաջնության անցկացման վայրի հնարավոր փոփոխության հարցում, որովհետև, նախ, կան երկրներ, որոնք վաղուց ունեն համապատասխան ենթակառուցվածքներ ու պատրաստ են դրանք շատ արագ «ապրանքային» տեսքի բերելու հենց թեկուզ զուտ նրա համար, որ Ռուսաստանին «աղեն ու դաղեն»: Չմոռանանք, որ 2018-ի առաջնության համար Ռուսաստանի հետ մինչև վերջին վայրկյանը ոտք էր գցում Անգլիան, ու եթե ոչ ուրիշը, գոնե այն առաջնությունը ստանալու համար պատրաստ է ցանկացած ֆինանսական զոհողություններ կրելու, մանավանդ որ մինչև հիմա էլ համոզված է, թե Ռուսաստանին պարտվել է անազնիվ պայքարում:
Իհարկե, Ռուսաստանն առանց պայքարի չի զիջի, նախագահական ընտրությունների վրա ներազդելու իր գործիքներն ունի, բայց խոստովանենք, որ Սալման բին Իբրահիմ ալ-Խալիֆի ընտրվելու դեպքում լրջագույն ամպեր են կուտակվում նրա գլխին: Ճակատագիրը խոշոր մարտահրավեր է նետել Ռուսաստանին, ու խիստ նաիվ կլինի մտածելը, թե սա նրա դեմ կիրառվող սանկցիաներից, այլևայլ ձեռնարկներից դուրս քայլ է: Թե իրադարձություններն ինչ զարգացում կստանան, միանշանակ դժվար է պատասխանելը, ուստի ապավինենք ժամանակի գործոնին, մնանք սպասումով:
Մարտին ՀՈՒՐԻԽԱՆՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
-
Ասում են… Եթե չլիներ մեր չարամիտ միջամտությունը, ապա հայերի բացարձակ մեծամասնությունը, ըստ Սան Ստեֆանոյի պայմանագրի, հայտնվելու էր Ռուսաստանի պաշտպանության ներքո
-
Ասում են… Պարադիգմի կտրուկ փոփոխությունը և անցումը դեպի Եվրամիության հարթակ, մեր կարծիքով, անխուսափելիորեն կապված կլինի ՀՆԱ-ի անկման և հայկական բիզնեսին, տնտեսությանն ու Հայաստանի հասարակ քաղաքացիների կենսամակարդակին լուրջ հարվածների հետ։
-
Ասում են… Դոնալդ Թրամփի գլխավորած հանրապետական վարչակազմի ԱՄՆ-ում իշխանության վերադարձով Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո միջազգային գործընթացների Վաշինգտոնի ըմբռնումը նոր հարթություն է ձեռք բերել: Հունվարի 15-ին Սենատում այս հարցի վերաբերյալ նոր պետքարտուղար Մարկո Ռուբիոն շատ խոսուն հայտարարություններ արեց։
-
Ասում են Եթե ինչ-որ մեկը սեփական պատմությունը խեղաթյուրում է թշնամու բարեհաճությանը արժանանալու համար, նա հարգանքի արժանի չէ: Թուրքիան Հայաստանի հավերժական թշնամին է, նրանք հավերժական անեծքի տակ են հայոց կոտորածը կազմակերպելու համար:
-
Ասում են… «Զանգեզուրի միջանցքը» ներկայիս տեսքով մաքուր թուրքական պրոյեկտ է: Այդ միջանցքով Ադրբեջանը ոչնչից ստանալու է տարեկան 1,5 մլրդ դոլար եկամուտ, իսկ Թուրքիայի առջև բացվելու են Կասպից ծովի դարպասները, և մուտք է գործելու Կենտրոնական Ասիա
-
Ասում են Ռուսաստանի նախագահ Պուտինը Զանգեզուրի միջանցքի մասին ոչ մի նոր բան չի ասել Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմից հետո, որն ավարտվել է 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարությամբ։ Միևնույն ժամանակ, հայտնի չէ, թե այս հարցում Հայաստանը, Ադրբեջանը, Իրանը, Ռուսաստանն ու Թուրքիան ինչպես են «ընտելանալու» միմյանց:
-
Ասում են… Ռուսաստանի տարածքին հեռահար ճշգրիտ զենքերով հարվածներ հասցնելու հնարավորություն ՈՒկրաինայի ԶՈՒ-ն չունի, հետևաբար, եթե հայտարարվում է, որ ՈՒկրաինային թույլատրվում է նման հարվածներ հասցնել, ապա դա նշանակում է, որ ՆԱՏՕ-ն ուղիղ մտնում է կոնֆլիկտի մեջ Ռուսաստանի հետ
-
Ասում են… Վլադիմիր Պուտինի այցն Ադրբեջան պատմական իրադարձություն էր, քանի որ այն նշանավորեց Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի գլխավոր դաշնակցի փոփոխությունը։ Ավելի քան 30 տարի Հայաստանն այդպիսի դաշնակից էր, բայց հիմա որոշել է անցնել Արևմուտքի կողմը՝ ներառյալ Ֆրանսիան, ԵՄ-ը և ԱՄՆ-ը
-
Նիկոլն արգելել է իրեն նկարել Արարատների ֆոնին Ըստ մերձնիկոլական շրջապատից տարածվող լուրերի` կապիտուլյանտ ոչնչությունը հրահանգել է իր աշխատակազմի լուսանկարիչներին և օպերատորներին իրեն չպատկերել Արարատ լեռների ֆոնին:
-
Ասում են… Մի շարք երկրներում, ցավոք, նաև Հայաստանում մեծ խանդավառություն չկար այն հարցում, որ Ռուսաստանն ինչ-որ կերպ վերահսկեր Հայաստանով լոգիստիկ ճանապարհը Նախիջեւանի և Ադրբեջանի հիմնական տարածքի միջև։ Այստեղ, նախ և առաջ, Թուրքիայի շահն է
-
Ասում են… Ես հստակ ասել եմ՝ նյութական որևէ ակնկալիք, կլինի կազմակերպություն կամ անձ, եթե ինքը ներգրավված է այս շարժմանը, չի կարող ունենալ, սկսած ինձնից, փոխարենը՝ մենք բոլորս կստանանք Հայրենիք ու Պատիվ
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
Տարածաշրջանային
Հայաստանը շարունակում է մնալ տարածաշրջանային տրասպորտային հաղորդակցությունների լուսանցքում
Մինչ Երևանը արդեն երրորդ տարին անընդմեջ քննարկում է Գյումրիում «չոր նավահանգստի» կառուցման նախագիծը, Թբիլիսին իրականացնում է այն՝ առանց ամպագոռգոռ հայտարարությունների:Օրերս Թբիլիսիում բացվեց «չոր նավահանգիստ»՝ լոգիստիկ տերմինալ, որը կարևոր տրանսպորտային հանգույց կդառնա տարածաշրջանի համար՝ ներառյալ Հայաստանը, Թուրքիան, Ադրբեջանը և Ղազախստանը...
